Szkolenie w Finlandii
Oulu - Finlandia, 3 - 7 lutego 2020r.
Education for Sustainable Development - Edukacja dla rozwoju zrównoważonego
W trakcie kursu odbyły się wykłady, warsztaty oraz spotkania studyjne w ośmiu szkołach fińskich w Oulu i okolicy. W każdym dniu dane było mi zwiedzić jedną lub dwie szkoły i zaobserwowanie od środka działanie fińskiego systemu edukacyjnego na wszystkich etapach kształcenia i w różnych warunkach środowiskowych. Tematyka wizyt studyjnych oscylowała wokół globalnych celów rozwoju zrównoważonego, opracowanych przez zespół przy ONZ. W każdej ze szkół pokazano uczestnikom kursu sposoby implementowania wartości i treści zawartych w kilku wybranych przez daną szkołę celach. W ramach zajęć warsztatowych zadaniem uczestników było zaprojektowanie działań na rzecz zrównoważonego rozwoju możliwych do wdrożenia w szkole macierzystej.
Wartością dodatkową kursu była możliwość zwiedzenia okolic Oulu zimą (m. in. spacer po zamarzniętym Bałtyku), zanurzenia się w fińską kulturę (skosztowanie tradycyjnych potraw, doświadczenie walorów sauny fińskiej), a także szlifowania języka angielskiego i nawiązania nowych, międzynarodowych znajomości.
Najważniejsze drogowskazy, które przyjęłam do realizacji po pobycie w Finlandii, mogę streścić następująco:
Katarzyna Dacy-Ignatiuk
Education for Sustainable Development - Edukacja dla rozwoju zrównoważonego
W trakcie kursu odbyły się wykłady, warsztaty oraz spotkania studyjne w ośmiu szkołach fińskich w Oulu i okolicy. W każdym dniu dane było mi zwiedzić jedną lub dwie szkoły i zaobserwowanie od środka działanie fińskiego systemu edukacyjnego na wszystkich etapach kształcenia i w różnych warunkach środowiskowych. Tematyka wizyt studyjnych oscylowała wokół globalnych celów rozwoju zrównoważonego, opracowanych przez zespół przy ONZ. W każdej ze szkół pokazano uczestnikom kursu sposoby implementowania wartości i treści zawartych w kilku wybranych przez daną szkołę celach. W ramach zajęć warsztatowych zadaniem uczestników było zaprojektowanie działań na rzecz zrównoważonego rozwoju możliwych do wdrożenia w szkole macierzystej.
Wartością dodatkową kursu była możliwość zwiedzenia okolic Oulu zimą (m. in. spacer po zamarzniętym Bałtyku), zanurzenia się w fińską kulturę (skosztowanie tradycyjnych potraw, doświadczenie walorów sauny fińskiej), a także szlifowania języka angielskiego i nawiązania nowych, międzynarodowych znajomości.
Najważniejsze drogowskazy, które przyjęłam do realizacji po pobycie w Finlandii, mogę streścić następująco:
- Przekraczaj granice swoich możliwości.
- Nie uciekaj od problemów, dzięki nim się rozwijasz.
- Wszystko wymaga czasu, bądź cierpliwy! 3 lata to najkrótszy czas żeby wprowadzić w szkole nową jakość.
Katarzyna Dacy-Ignatiuk
Szkolenie w Grecji
W kursie „Hands-on CLIL: Digital Storytelling through Multiple Intelligences” prowadzący przedstawia całą serię zaawansowanych technologicznie aplikacji, które wspierają interaktywność w nauce języków i mogą być stosowane w metodach S.T.R.E.A.M. Dr Petros Georgiakakis proponuje szeroką i zróżnocowaną listę aplikacji i narzędzi CLIL opartych na grywalizacji, które mogą wspierać ciekawość i kreatywność uczniów. CLIL jest świetnym sposobem na zapoznanie się z każdym językiem, którego ktoś chce się nauczyć. Podczas kursu można znaleźć pomysły, które z łatwością można wykorzystać w swojej klasie (ku uciesze uczniów) i w swojej ścieżce kształcenia.
Maciej Helbig
Maciej Helbig
Szkolenie w Atenach
W dniach 25.11.2019 - 29.11.2019 brałem udział w szkoleniu dla nauczycieli matematyki "Web 2.0 in the mathematical classroom", które odbywało się w Atenach.
Podczas kursu zajmowaliśmy się typowymi aplikacjami matematycznymi jak "Geogebra" czy "Symbollab", jak również aplikacjami z pakietu "google".
W każdym przypadku akcentowane było zastosowanie danego programu w praktyce szkolnej.
Oczywiście ważne też było spotkanie z nauczycielami z innych krajów i wymiana doświadczeń.
Zajęcia były prowadzone w pracowni komputerowej i miały charakter warsztatowy, dlatego miłą odskocznią było zwiedzanie Aten, bądź co bądź ojczyzny matematyki.
Marcin Cetnar
Podczas kursu zajmowaliśmy się typowymi aplikacjami matematycznymi jak "Geogebra" czy "Symbollab", jak również aplikacjami z pakietu "google".
W każdym przypadku akcentowane było zastosowanie danego programu w praktyce szkolnej.
Oczywiście ważne też było spotkanie z nauczycielami z innych krajów i wymiana doświadczeń.
Zajęcia były prowadzone w pracowni komputerowej i miały charakter warsztatowy, dlatego miłą odskocznią było zwiedzanie Aten, bądź co bądź ojczyzny matematyki.
Marcin Cetnar
Warsztaty na Malcie
Discovering Renaissance Art in Florence 22.04- 27.04.2019
Kurs Odkrywanie Sztuki Renesansu we Florencji przeznaczony jest dla nauczycieli szkół podstawowych, średnich i organizacji oferujących kształcenie dorosłych.
Trwa tydzień (od poniedziałku do soboty). Wykłady odbywają się w szkole w godzinach przedpołudniowych, po przerwie na obiad uczestnicy kursu odwiedzają główne muzea Florencji razem z nauczycielem pełniącym rolę przewodnika.
W programie jest między innymi Galeria Uffizi, Muzeum dell Opera del Duomo, kościół Santa Croce , Galleria dell Accademia . Grupy kursantów są nieliczne ( maksymalnie 10 osób) co pozwala na blisko kontakt z oprowadzającym.
Wykłady prowadzone są w języku angielskim, nauczyciele uczestniczący w kursie przyjeżdżają z całej europy, na moim kursie spotkałam nauczycielki z Estonii, Finlandii, Niemiec, Hiszpanii i Francji.
Tematy omawiane na kursie:
-historyczne i artystyczne tło renesansu
-rozwój humanizmu i jego skutki
-spojrzenie porównawcze na wczesne wpływy arystyczne w Sienie i Florencji (Giotto, Martini, Lorenzetti)
-rola mecenatu w sztuce renesansu
-narodziny renesansowej architektury i perspektywy
-mistrzowie XIV wieku : Masaccio, Uccello, Botticelli, Piero della Francesca
-wysoki renesans i rola Akademii Medyceuszy (Leonardo da Vinci , Michał Anioł).
Jakość kursu, przygotowanie osoby prowadzącej, warunki w szkole przewyższyły moje oczekiwania. O ile wykłady o renesansie dostępne są też w naszym kraju to możliwość obcowania z dziełami omawianymi na zajęciach na żywo jest nie do przecenienia. Istotne jest też fakt, że szkoła rezerwuje bilety do głównych atrakcji Florencji i pozwala na ich zwiedzanie unikając olbrzymich kolejek turystów.
Renesans we Florencji jest jednym z najbardziej intrygujących przejawów kultury w historii Zachodu. Wykłady połączone z wizytami w muzeach jest wszystkim co można sobie wymarzyć.
Dodatkowo, w godzinach popołudniowych szkoła organizowała dla wszystkich uczestników kursów odbywających się w danym tygodniu spacery z przewodnikiem opowiadającym o historii Florencji, jej szlakach kulinarnych, wizyty w środowisku artystycznym i kulturowym.
Szkoła zapewniała zakwaterowanie w centrum Florencji. Wybór zamieszkania w apartamencie dzielonym z innymi uczestniczkami kursów pozwalał na wymianę doświadczeń z naszej pracy zawodowej.
Oceniam kurs bardzo dobrze, polecam wszystkim interesującym się sztuką europejską jego wybór.
Po powrocie do zajęć szkolnych w każdej mojej klasie na zajęciach z wiedzy o kulturze opowiadałam o urokach sztuki renesansu.
Nazwa Renesans pochodzi od francuskiego słowa renaissance, które oznacza powtórne narodziny. W Polsce epokę tę określa się również mianem Odrodzenia. Był to bowiem czas, w którym odrodził się po pierwsze człowiek, po drugie nauka i sztuka, po trzecie starożytność, po czwarte wreszcie – odrodziła się ciekawość świata i człowieka. Umiejętność dostrzeżenia piękna w każdym z nas, w naszym otoczeniu nie tylko dla naszych wychowanków ale dla nas wszystkich jest bezcenna. Pamiętajmy, że obcowanie ze sztuką uszlachetnia.
Mając świadomość olbrzymich kosztów wyasygnowanych na nasze nauczycielskie kursy chce bardzo podziękować Unii Europejskiej za to przedsięwzięcie.
Proszę obejrzeć film by poczuć klimat Florencji.
https://www.youtube.com/watch?v=kzhuZmzoX5o
Alina Wieczorkowska
Trwa tydzień (od poniedziałku do soboty). Wykłady odbywają się w szkole w godzinach przedpołudniowych, po przerwie na obiad uczestnicy kursu odwiedzają główne muzea Florencji razem z nauczycielem pełniącym rolę przewodnika.
W programie jest między innymi Galeria Uffizi, Muzeum dell Opera del Duomo, kościół Santa Croce , Galleria dell Accademia . Grupy kursantów są nieliczne ( maksymalnie 10 osób) co pozwala na blisko kontakt z oprowadzającym.
Wykłady prowadzone są w języku angielskim, nauczyciele uczestniczący w kursie przyjeżdżają z całej europy, na moim kursie spotkałam nauczycielki z Estonii, Finlandii, Niemiec, Hiszpanii i Francji.
Tematy omawiane na kursie:
-historyczne i artystyczne tło renesansu
-rozwój humanizmu i jego skutki
-spojrzenie porównawcze na wczesne wpływy arystyczne w Sienie i Florencji (Giotto, Martini, Lorenzetti)
-rola mecenatu w sztuce renesansu
-narodziny renesansowej architektury i perspektywy
-mistrzowie XIV wieku : Masaccio, Uccello, Botticelli, Piero della Francesca
-wysoki renesans i rola Akademii Medyceuszy (Leonardo da Vinci , Michał Anioł).
Jakość kursu, przygotowanie osoby prowadzącej, warunki w szkole przewyższyły moje oczekiwania. O ile wykłady o renesansie dostępne są też w naszym kraju to możliwość obcowania z dziełami omawianymi na zajęciach na żywo jest nie do przecenienia. Istotne jest też fakt, że szkoła rezerwuje bilety do głównych atrakcji Florencji i pozwala na ich zwiedzanie unikając olbrzymich kolejek turystów.
Renesans we Florencji jest jednym z najbardziej intrygujących przejawów kultury w historii Zachodu. Wykłady połączone z wizytami w muzeach jest wszystkim co można sobie wymarzyć.
Dodatkowo, w godzinach popołudniowych szkoła organizowała dla wszystkich uczestników kursów odbywających się w danym tygodniu spacery z przewodnikiem opowiadającym o historii Florencji, jej szlakach kulinarnych, wizyty w środowisku artystycznym i kulturowym.
Szkoła zapewniała zakwaterowanie w centrum Florencji. Wybór zamieszkania w apartamencie dzielonym z innymi uczestniczkami kursów pozwalał na wymianę doświadczeń z naszej pracy zawodowej.
Oceniam kurs bardzo dobrze, polecam wszystkim interesującym się sztuką europejską jego wybór.
Po powrocie do zajęć szkolnych w każdej mojej klasie na zajęciach z wiedzy o kulturze opowiadałam o urokach sztuki renesansu.
Nazwa Renesans pochodzi od francuskiego słowa renaissance, które oznacza powtórne narodziny. W Polsce epokę tę określa się również mianem Odrodzenia. Był to bowiem czas, w którym odrodził się po pierwsze człowiek, po drugie nauka i sztuka, po trzecie starożytność, po czwarte wreszcie – odrodziła się ciekawość świata i człowieka. Umiejętność dostrzeżenia piękna w każdym z nas, w naszym otoczeniu nie tylko dla naszych wychowanków ale dla nas wszystkich jest bezcenna. Pamiętajmy, że obcowanie ze sztuką uszlachetnia.
Mając świadomość olbrzymich kosztów wyasygnowanych na nasze nauczycielskie kursy chce bardzo podziękować Unii Europejskiej za to przedsięwzięcie.
Proszę obejrzeć film by poczuć klimat Florencji.
https://www.youtube.com/watch?v=kzhuZmzoX5o
Alina Wieczorkowska
Wizyta w Finlandii - listopad 2018
Finlandia - szkolenie dla kadry zarządzającej
Finlandia – informacje ogólne
Finlandia (Suomi)
język urzędowy: fiński/szwedzki
głowa państwa: prezydent Sauli Niinistö
powierzchnia: 338 145km2
ludność: 5,5 miliona
niepodległość: od 1917roku
stolica: Helsinki
liczba mieszkańców 625 000
Zarobki nauczycieli – szkoła podstawowa/gimnazjum/liceum - 3400/3700/4300 Euro (brutto miesięcznie). 3000 Euro to średnia pensja miesięczna w Finlandii.
Nauczyciel dostaje podwyżkę płacy na podstawie przepracowanych lat, nie musi realizować ścieżki awansu zawodowego nauczyciela, ani nie musi wykazać się znaczącymi sukcesami.
Etat nauczyciela wynosi niezależnie od typu szkoły 18 godzin po 45 minut z wyłączeniem nauczycieli wychowania fizycznego, którzy mają etat w wymiarze 23 godzin po 45 minut. Przyjmuje się, że w większości szkół wszystkie zajęcia wychowania fizycznego w szkole podstawowej odbywają się na dworze, nawet zimą. Finowie żartują, że podstawowe wyposażenie nauczyciela WF to peleryna.
Obowiązek szkolny: od 7 do 16 roku życia (to jest od 1 do 9 klasy).
W okresie obowiązkowego uczęszczania do szkoły nauka jest darmowa – darmowe są: podręczniki, wszelkiego rodzaju pomoce, obiady, opieka zdrowotna oraz wyjazdy szkolne/wycieczki.
Pierwsze dziewięć lat nauki podzielone jest na: 6 lat szkoły podstawowej, a potem klasy 7-9 to gimnazjum. Czas trwania lekcji w podstawówce / gimnazjum to 45 minut.
Aby dostać się do szkoły średniej uczeń nie zdaje egzaminów wstępnych, brana jest pod uwagę jedynie średnia ocen z ostatniej klasy gimnazjum.
Szkoła średnia jest nieobowiązkowa, w związku z tym uczeń musi opłacić podręczniki, pomoce szkolne – wykorzystywany jest w 90% szkół laptop i e-reader (uczniowie mogą korzystać z telefonów komórkowych jako pomocy dydaktycznej, jednak preferowany jest laptop ze względu na możliwości i wygodę działania, a także na fakt, że niektórzy nauczyciele zakazują posiadania telefonu podczas lekcji). Bezpłatny jest sam proces kształcenia, jeden posiłek oraz opieka zdrowotna. Czas trwania lekcji w liceum to 75 minut w szkole fińskojęzycznej, w znacznie rzadszych szkołach szwedzkojęzycznych lekcja trwa 110 minut (jest to system norweski).
Przykładowa ilość lekcji danego przedmiotu w tygodniu: 1 rok szkoły średniej – język fiński od 3-5 godzin tygodniowo, 2 rok – 2-4 godzin tygodniowo; 3 rok od 1-3h. Język angielski – 3h tygodniowo. Matematyka – w podstawie 3h tygodniowo – w rozszerzeniu 4h.
Szkoły średnie – (liceum lub szkoła zawodowa z możliwością zdawania matury) trwa od 2 do 4 lat, najczęściej 3 lata – uczeń może przystąpić do egzaminu maturalnego (jedyny egzamin zewnętrzny w życiu ucznia) z 4 wybranych przedmiotów. Obowiązkowy przedmiot na maturze to język ojczysty, a następnie 3 przedmioty wybrane z wszystkich możliwych nauczanych w szkole. Nie ma egzaminów ustnych nawet z języka obcego, gdyż zostały one uznane za bardziej stresującą formę niż pisemne. Praca maturalna nie jest kodowana – uczeń podpisuje się imieniem i nazwiskiem, a sprawdzą ją nauczyciel uczący tego ucznia. Można poprawiać egzamin maturalny z jednego przedmiotu dwa razy. Za trzecim razem wszystkie egzaminy trzeba pisać jeszcze raz bez konieczności powtarzania roku w szkole. Matura jest zdana od 30% wzwyż.
Do matury można przystąpić po drugim roku gdy uczeń jest wyjątkowo zdolny, a najpóźniej po 4 roku np. gdy miał trudności w nauce lub przeszkodą były liczne wyjazdy na zawody sportowe
Skala ocen: w szkole podstawowej nie ma ocen numerycznych, a jedynie oceny opisowe, aby uczniowie mieli jak najdłużej poczucie bezpieczeństwa, a szkołę traktowali jako miejsce dostarczające wiedzy i umożliwiające rozwijanie zainteresowań i zawiązywanie przyjaźni. Powtarzanie roku ze względu na słabe wyniki w szkole podstawowej/gimnazjum jest niezwykle rzadkie.
Skala ocen w gimnazjum oraz szkole średniej: od 4 do 10 (4 to nasza niedostateczna). Możliwe jest dodanie do każdej z ocen symbolu plus (liczy się jako 0,25) lub symbolu ½. W niektórych szkołach występują minusy (liczy się je jako 0,25).
Jeżeli uczeń otrzyma ocenę 4 to ma możliwość zdawania egzaminu poprawkowego pod koniec wakacji letnich. Jeśli uczeń nie osiąga wystarczająco dobrych wyników w nauce w szkole średniej może zostać z niej relegowany. Uczniowi zapewniana jest oczywiście wszechstronna pomoc na linii wychowawca – pedagog – doradca, jednakże odsetek osób relegowanych sięga średnio 10-15% w większości szkół.
Niezależnie od typu szkoły, klasy liczą do 20 osób, sporadycznie więcej niż 20.
Zarówno w liceum jak i w szkole zawodowej, po ich ukończeniu, można przystąpić do egzaminu maturalnego. Do matury przystępuje 83% uczniów liceum i 42% uczniów szkół zawodowych.
Oczywiście większą szansę mają uczniowie liceum, uczniowie szkoły zawodowej skupiają się na zdobywaniu praktycznych umiejętności związanych z przyszłym zawodem. Rzadkością są egzaminy wstępne na uczelnie wyższe – wymaga ich głównie politechnika. Absolwenci szkół średnich wybierają najczęściej uczelnie wyższe w Helsinkach, Rydze (bardzo wysoki poziom studiów medycznych), Tallinnie (ze względu na podobieństwo kulturowe, ale niższe ceny) oraz w Londynie (studia ekonomiczne i biznesowe).
Plan lekcji: uczniowie wszystkich typów szkół zaczynają lekcje najczęściej o godzinie 9:00 a kończą o godzinie 14:00 lub później jeżeli dobiorą sobie przedmioty z nieobowiązkowych godzin dodatkowych. Przerwy w liceum to 15 minut pomiędzy lekcjami, długa przerwa na lunch wynosi 30-45 minut w zależności od szkoły.
W szkole średniej ze względu na różnorodność możliwości doboru przedmiotów dodatkowych zdarzają się okienka zarówno uczniom jak i nauczycielom. Uczniowie mogą swobodnie opuszczać budynek szkoły podczas tzw. okienek np. iść na obiad do pobliskich restauracji lub do centrum handlowego.
Swoboda dostrzegalna jest również w sposobie ubierania się nauczycieli i uczniów – zaobserwowaliśmy nauczyciela prowadzącego zajęcia w samych skarpetkach, podobnie uczniów, a nawet w niektórych salach istnieje konieczność zdjęcia butów – buty zostawiamy przed salą lekcyjną. Rzadkością jest nauczyciel noszący marynarkę, większość ubiera się w sposób jak najbardziej wygodny, zwykły T-shirt, koszulka polo a nawet bluza z kapturem to strój codzienny fińskiego nauczyciela.
Uczniom pozwalano siedzieć na lekcji w kurtkach lub krótkich spodenkach, kapturach, czapkach, a nawet w okularach przeciwsłonecznych. Uczniowie mogą słuchać muzyki w słuchawkach tłumiących dźwięk podczas lekcji kiedy tylko chcą. Największe zdziwienie wzbudził w nas fakt, że uczeń nie musi przebywać podczas lekcji cały czas w sali – po wprowadzeniu teorii oraz niezbędnych wyjaśnień przez nauczyciela uczniowie mogli opuścić salę i wykonywać zadania w dowolnie wybranym przez siebie miejscu w szkole np. w stołówce, bufecie lub sprzyjających wyciszeniu kącikach pracy. Jedynym obowiązkiem ucznia pod tym względem było zaznaczenie za pomocą odpowiedniego koloru magnesu punktu przebywania na mapie szkoły, która to znajdowała się w każdej klasie.
Uczniowie we wszystkich szkołach i klasach niezależnie od obserwowanego przez nas przedmiotu byli bardzo zdyscyplinowani pod względem konieczności zachowania ciszy. To w zasadzie jedyne czego wymaga się od nich.
Toalety są w szkołach koedukacyjne – bez podziału na płeć.
O ile obiady są bezpłatne dla ucznia (menu oparte jest o produkty wegetariańskie lub typowo fińskie –z przewagą ryb) to bufet jest płatny, ale o atrakcyjnych cenach (kawa -1,5euro, ciastko do kawy ok.2 euro) a poza szkołą ceny są przynajmniej dwukrotnie wyższe.
Charakterystyczne cechy szkoły fińskiej:
Nauka to naturalny proces, który trzeba wspierać – dziecko od narodzin jest ciekawe świata, więc proces ten należy kontynuować w szkole.
Im uczeń lepiej samego siebie postrzega tym lepsze będzie miał wyniki – wspieranie wiary we własne możliwości.
Na drzwiach klas znajdują się motta i sentencje – np. „Każdy kogo spotykasz toczy wewnętrzną walkę o której nawet nie masz pojęcia, zatem zawsze staraj się być uprzejmy.” (Brad Meltzer)
Szkoły prywatne w Finlandii są nieliczne, podobnie jak szkoły specjalne.
Im młodsi uczniowie tym bardziej doceniany przez opinię publiczną jest nauczyciel (chociaż nie odzwierciedlają tego akurat finanse).
Ewaluacja nauczycieli – tylko na podstawie spotkań i dyskusji. Spotkania z dyrektorem są co 6 tygodni (forma konferencji), a co tydzień spotyka się zespół klasowy uczących, aby omówić bieżące problemy.
Problem imigracji – im mniej imigrantów tym lepsze wyniki w nauczaniu – ciężko nauczyć jest obcokrajowca zachowania ciszy na zajęciach oraz przede wszystkim języka fińskiego (organizowane są dodatkowe zajęcia z języka arabskiego, poszukuje się nauczycieli języka tureckiego).
Praca metodą projektów zespołowych w szkole średniej – technika nauczania oparta na zasadzie PBL (Phenomenon/Problem Based Learning) – praca oparta na fenomenie/zjawisku czyli konkretnym zagadnieniu, które można zgłębić za pomocą skonsolidowania wiadomości z różnych przedmiotów czyli tzw. ścieżka międzyprzedmiotowa. Na przykład: podczas spotkania zespołu uczących daną klasę ustalane jest na 7 tygodni wspólne zjawisko do omówienia: np. woda – z chemii (skład chemiczny), z biologii (rola w przyrodzie) z matematyki i fizyki (obliczanie pojemności), z nauk społecznych (zużycie w gospodarstwie) z ekologii (oszczędzanie wody). Uczniowie uczą się przy pomocy rozwiązywania zadań w materiale dostarczanym przez nauczyciela samodzielnie tworzyć definicje, tym samym systematyzując własną wiedzę, a nauczyciel ma za zadanie tylko korygować ewentualne błędy. Nauczyciel nie powinien zakładać pesymistycznie, że uczniowie nie osiągną wyniku, który może być przynajmniej satysfakcjonujący, a więc nie powinien ingerować zbytnio ze swoją pomocą, gdyż w świecie realnym uczniowie też będą zaskakiwani przez różne nieprzewidziane okoliczności i nie będą mieli wsparcia z zewnątrz.
Uczymy się również na błędach – staramy się osiągnąć cel różnymi metodami i sposobami myślenia, a analiza błędów potrafi skrócić drogę do celu.
Uczeń musi odnaleźć w każdej teorii odniesienie do sytuacji w rzeczywistości czyli w praktyce.
Projekty trwają od 6 do 7 tygodni, do każdego zespołu uczniowie wybierani są przez nauczyciela na zasadach często przeciwnych niż chcieliby tego uczniowie, to znaczy w jednym zespole mogą znaleźć się uczniowie zazwyczaj nielubiani, uczeń leniwy z uczniem bardzo pracowitym, uczniowie sobie obojętni. Ma to na celu przygotowanie uczniów do trudności jakie mogą napotkać w życiu dorosłym np. w pracy w zespole w korporacji. Nauczyciel wybiera temat z jakiego uczniowie będą pisać projekt, natomiast to uczeń decyduje z jakiego przedmiotu projekt będzie zaliczony.
Etapy pracy metodą projektu –
1/sprawdzenie przez nauczyciela zastanego poziomu wiedzy na dany temat w zespole uczniów
2/ przekazanie przez nauczyciela różnorodnych materiałów, które mogą być wykorzystane do dalszej pracy nad projektem – pobieżne przeglądanie przekrojowe materiałów źródłowych. Materiały źródłowe są częściowo w językach obcych np. po angielsku.
3/ uczniowie otrzymują zestaw pytań lub zadań na dany dzień lub tydzień, a następnie sami próbują je rozwiązywać (podczas lekcji – są to lekcje dodatkowe wprowadzane w plan lekcji zwykłych z ilością ok.5-6 tygodniowo, gdyż przewidziano 38 godzin na cały projekt)
4/ nauczyciel sprawdza wiedzę oraz etap pisania projektu za pomocą pytań z zakresu tematycznego projektu oraz z zakresu współpracy w grupie. Ten ostatni element jest niezwykle ważny – uczy on zasad współpracy, swobodnej oceny drugiego człowieka i pozytywnej krytyki, konieczności zaangażowania się nawet uczniów słabszych, czy też leniwych ze względu na dobro ogółu. Nauczyciel koryguje ewentualne błędy w pracy, ale nie ocenia uczniów.
5/ etap oceny pracy – każdy uczeń z zespołu dostaje indywidualnie ten sam zestaw pytań testowych – jest to ocena indywidualna dla każdego z uczniów (nauczyciel pozyskuje informacje jak każdy z uczniów opanował materiał opracowany przez grupę projektową). Uczniowie wypełniają również test wspólny odpowiadając na pytania dotyczące projektu – uczy to odpowiedzialności za drugą osobę,
gdyż tym razem ocena jest wspólna – taka sama dla każdego członka zespołu – zatem warto się postarać.
6/ prezentacja projektu rodzicom zapraszanym do szkoły – cała klasa podzielona na zespoły projektowe (4-5 uczniów) prezentuje rezultaty swojego projektu przed innymi uczniami klasy i zaproszonymi rodzicami. Najczęściej 1/3 rodziców korzysta z zaproszenia. Część rezultatów projektów jest prezentowana w języku obcym.
Spostrzeżenia kulturowe:
„Jeśli nie pracujesz, nie jesteś prawdziwym Finem” – nawiązanie do wartości kulturowych osadzonych w religii (protestantyzm).
„nigdy nikt nie był dobry, nie jest i nie będzie we wszystkim” – nauczyciele mają świadomość, że ich słaby uczeń w większości przypadków jest dobry chociaż w jednej dziedzinie i należy go za to szanować, a wspierać w tym w czym jest słaby.
Wszyscy mówią dobrze po angielsku, a szczególnie szwedzkojęzyczni Finowie – jest im znacznie łatwiej nauczyć się języka angielskiego ze względu na podobieństwa językowe pomiędzy szwedzkim i angielskim.
Zasada: czuj się jak u siebie w domu czyli przytoczony przykład swobodnego ubioru i doboru miejsca pracy i wzajemnego respektowania tzw. strefy komfortu.
Cisza jest niezwykle ważna – sprzyja procesowi przyswajania informacji oraz bycia produktywnym.
Finowie są milczkami, natomiast przy trzecim pytaniu skierowanym do tej samej osoby powoli zaczynają się zaciekawiać rozmówcą. W autobusach, pociągach Finowie rozmawiają rzadko i bardzo cicho.
Małe zróżnicowanie statusu materialnego Finów – brak tzw. klas społecznych, społeczeństwo homogeniczne pod względem pochodzenia i kultury – zaczęło się to ostatnio zmieniać na niekorzyść, więcej problemów z migrantami w szkołach i miejscach pracy. W niektórych miejscowościach liczba migrantów sięga 30% ogółu mieszkańców. Są to od wielu lat dobrze asymilujący się Szwedzi, Rosjanie, Estończycy i najbardziej problematyczni, bo odbiegający i łamiący normy kulturowe Afrykanie. Tylko 10% z imigrantów kontynuuje naukę na studiach wyższych. Większość wybiera szkoły zawodowe.
Mniej znaczy więcej – rozpatrywane w kontekście szkolnictwa – wiedza jest tematycznie okrojona do zagadnień najważniejszych, ale bardzo precyzyjnie zgłębianych, a w szerszym kontekście dotyczy to bycia ekologicznym – oszczędność surowców i ułatwiony recycling (bardzo proste i wszechobecne automaty na surowce wtórne, takie jak puszki i butelki plastikowe objęte kaucją). Finowie wybierają takie ubrania, torby, czy plecaki z dobrych firm, które wystarczą na lata. Dzięki temu raz wydają większą sumę nie zaśmiecając domu i otoczenia zużytymi produktami marnej jakości i zyskując więcej przestrzeni życiowej, co ma również swoje odbicie w preferowanym wzornictwie i minimalistycznym sposobie urządzenia wnętrz.
Podróże kształcą – co warto zobaczyć w Helsinkach
1/ centrum miasta z widokiem na Morze Bałtyckie – szczególnie wieczorem, przepięknie oświetlone ulice, młyńskie koło gdzie jeden z wagoników jest działającą sauną, jedyną taką na świecie „na wysokościach”.
2/ kaplica ciszy- Kampin Kappeli – minimalistyczna konstrukcja drewniana z zewnątrz i bardzo ascetyczna wewnątrz, wspólna dla wszystkich wyznań, będąca alegorią Arki Noego, można tam znaleźć Biblię i pisma święte różnych wyznań - znajduje się tuż przy ogromnej galerii handlowej.
3/ Katedra w Helsinkach zaprojektowana przez Carla Ludwiga Engela okazała w formie zewnętrznej, wewnątrz „po luterańsku” skromna, na kopułach możemy dostrzec wpływy rosyjskie w formie gwiazdek, gdyż była finansowana przez Cara Rosji Mikołaja I. Przed katedrą znajduje się posąg Cara Aleksandra II.
4/ kościół wykuty w skale – Temppeliaukio – mający wtopić się w krajobraz, sprzyjać brataniu się człowieka z naturą i odnalezieniu w niej Boga.
5/ rzeźba przedstawiająca żołnierza walczącego podczas II Wojny Światowej z Rosjanami – nowoczesna w formie, przywodząca na myśl fińskiego snajpera Simo Hayha będącego nawet ikoną popkultury
6/ rzeźby autorstwa Viktora Janssona – ojca autorki Muminków – Tove Jansson
7/ liczne sklepy i kawiarnie poświęcone Muminkom
8/ przepięknie zaprojektowane wystawy sklepowe – obecnie już o tematyce świątecznej
9/ dworzec w Helsinkach – monumentalne rzeźby przy wejściu, ciekawy architektonicznie w środku – malowidło naścienne o wysokiej wartości kulturowej wpłynęło na znaczne stonowanie wystroju nawet znanej sieci fast-food – Burger King’a. W Helsinkach znajduje się jedyna na świecie sauna Burger King.
Finlandia (Suomi)
język urzędowy: fiński/szwedzki
głowa państwa: prezydent Sauli Niinistö
powierzchnia: 338 145km2
ludność: 5,5 miliona
niepodległość: od 1917roku
stolica: Helsinki
liczba mieszkańców 625 000
Zarobki nauczycieli – szkoła podstawowa/gimnazjum/liceum - 3400/3700/4300 Euro (brutto miesięcznie). 3000 Euro to średnia pensja miesięczna w Finlandii.
Nauczyciel dostaje podwyżkę płacy na podstawie przepracowanych lat, nie musi realizować ścieżki awansu zawodowego nauczyciela, ani nie musi wykazać się znaczącymi sukcesami.
Etat nauczyciela wynosi niezależnie od typu szkoły 18 godzin po 45 minut z wyłączeniem nauczycieli wychowania fizycznego, którzy mają etat w wymiarze 23 godzin po 45 minut. Przyjmuje się, że w większości szkół wszystkie zajęcia wychowania fizycznego w szkole podstawowej odbywają się na dworze, nawet zimą. Finowie żartują, że podstawowe wyposażenie nauczyciela WF to peleryna.
Obowiązek szkolny: od 7 do 16 roku życia (to jest od 1 do 9 klasy).
W okresie obowiązkowego uczęszczania do szkoły nauka jest darmowa – darmowe są: podręczniki, wszelkiego rodzaju pomoce, obiady, opieka zdrowotna oraz wyjazdy szkolne/wycieczki.
Pierwsze dziewięć lat nauki podzielone jest na: 6 lat szkoły podstawowej, a potem klasy 7-9 to gimnazjum. Czas trwania lekcji w podstawówce / gimnazjum to 45 minut.
Aby dostać się do szkoły średniej uczeń nie zdaje egzaminów wstępnych, brana jest pod uwagę jedynie średnia ocen z ostatniej klasy gimnazjum.
Szkoła średnia jest nieobowiązkowa, w związku z tym uczeń musi opłacić podręczniki, pomoce szkolne – wykorzystywany jest w 90% szkół laptop i e-reader (uczniowie mogą korzystać z telefonów komórkowych jako pomocy dydaktycznej, jednak preferowany jest laptop ze względu na możliwości i wygodę działania, a także na fakt, że niektórzy nauczyciele zakazują posiadania telefonu podczas lekcji). Bezpłatny jest sam proces kształcenia, jeden posiłek oraz opieka zdrowotna. Czas trwania lekcji w liceum to 75 minut w szkole fińskojęzycznej, w znacznie rzadszych szkołach szwedzkojęzycznych lekcja trwa 110 minut (jest to system norweski).
Przykładowa ilość lekcji danego przedmiotu w tygodniu: 1 rok szkoły średniej – język fiński od 3-5 godzin tygodniowo, 2 rok – 2-4 godzin tygodniowo; 3 rok od 1-3h. Język angielski – 3h tygodniowo. Matematyka – w podstawie 3h tygodniowo – w rozszerzeniu 4h.
Szkoły średnie – (liceum lub szkoła zawodowa z możliwością zdawania matury) trwa od 2 do 4 lat, najczęściej 3 lata – uczeń może przystąpić do egzaminu maturalnego (jedyny egzamin zewnętrzny w życiu ucznia) z 4 wybranych przedmiotów. Obowiązkowy przedmiot na maturze to język ojczysty, a następnie 3 przedmioty wybrane z wszystkich możliwych nauczanych w szkole. Nie ma egzaminów ustnych nawet z języka obcego, gdyż zostały one uznane za bardziej stresującą formę niż pisemne. Praca maturalna nie jest kodowana – uczeń podpisuje się imieniem i nazwiskiem, a sprawdzą ją nauczyciel uczący tego ucznia. Można poprawiać egzamin maturalny z jednego przedmiotu dwa razy. Za trzecim razem wszystkie egzaminy trzeba pisać jeszcze raz bez konieczności powtarzania roku w szkole. Matura jest zdana od 30% wzwyż.
Do matury można przystąpić po drugim roku gdy uczeń jest wyjątkowo zdolny, a najpóźniej po 4 roku np. gdy miał trudności w nauce lub przeszkodą były liczne wyjazdy na zawody sportowe
Skala ocen: w szkole podstawowej nie ma ocen numerycznych, a jedynie oceny opisowe, aby uczniowie mieli jak najdłużej poczucie bezpieczeństwa, a szkołę traktowali jako miejsce dostarczające wiedzy i umożliwiające rozwijanie zainteresowań i zawiązywanie przyjaźni. Powtarzanie roku ze względu na słabe wyniki w szkole podstawowej/gimnazjum jest niezwykle rzadkie.
Skala ocen w gimnazjum oraz szkole średniej: od 4 do 10 (4 to nasza niedostateczna). Możliwe jest dodanie do każdej z ocen symbolu plus (liczy się jako 0,25) lub symbolu ½. W niektórych szkołach występują minusy (liczy się je jako 0,25).
Jeżeli uczeń otrzyma ocenę 4 to ma możliwość zdawania egzaminu poprawkowego pod koniec wakacji letnich. Jeśli uczeń nie osiąga wystarczająco dobrych wyników w nauce w szkole średniej może zostać z niej relegowany. Uczniowi zapewniana jest oczywiście wszechstronna pomoc na linii wychowawca – pedagog – doradca, jednakże odsetek osób relegowanych sięga średnio 10-15% w większości szkół.
Niezależnie od typu szkoły, klasy liczą do 20 osób, sporadycznie więcej niż 20.
Zarówno w liceum jak i w szkole zawodowej, po ich ukończeniu, można przystąpić do egzaminu maturalnego. Do matury przystępuje 83% uczniów liceum i 42% uczniów szkół zawodowych.
Oczywiście większą szansę mają uczniowie liceum, uczniowie szkoły zawodowej skupiają się na zdobywaniu praktycznych umiejętności związanych z przyszłym zawodem. Rzadkością są egzaminy wstępne na uczelnie wyższe – wymaga ich głównie politechnika. Absolwenci szkół średnich wybierają najczęściej uczelnie wyższe w Helsinkach, Rydze (bardzo wysoki poziom studiów medycznych), Tallinnie (ze względu na podobieństwo kulturowe, ale niższe ceny) oraz w Londynie (studia ekonomiczne i biznesowe).
Plan lekcji: uczniowie wszystkich typów szkół zaczynają lekcje najczęściej o godzinie 9:00 a kończą o godzinie 14:00 lub później jeżeli dobiorą sobie przedmioty z nieobowiązkowych godzin dodatkowych. Przerwy w liceum to 15 minut pomiędzy lekcjami, długa przerwa na lunch wynosi 30-45 minut w zależności od szkoły.
W szkole średniej ze względu na różnorodność możliwości doboru przedmiotów dodatkowych zdarzają się okienka zarówno uczniom jak i nauczycielom. Uczniowie mogą swobodnie opuszczać budynek szkoły podczas tzw. okienek np. iść na obiad do pobliskich restauracji lub do centrum handlowego.
Swoboda dostrzegalna jest również w sposobie ubierania się nauczycieli i uczniów – zaobserwowaliśmy nauczyciela prowadzącego zajęcia w samych skarpetkach, podobnie uczniów, a nawet w niektórych salach istnieje konieczność zdjęcia butów – buty zostawiamy przed salą lekcyjną. Rzadkością jest nauczyciel noszący marynarkę, większość ubiera się w sposób jak najbardziej wygodny, zwykły T-shirt, koszulka polo a nawet bluza z kapturem to strój codzienny fińskiego nauczyciela.
Uczniom pozwalano siedzieć na lekcji w kurtkach lub krótkich spodenkach, kapturach, czapkach, a nawet w okularach przeciwsłonecznych. Uczniowie mogą słuchać muzyki w słuchawkach tłumiących dźwięk podczas lekcji kiedy tylko chcą. Największe zdziwienie wzbudził w nas fakt, że uczeń nie musi przebywać podczas lekcji cały czas w sali – po wprowadzeniu teorii oraz niezbędnych wyjaśnień przez nauczyciela uczniowie mogli opuścić salę i wykonywać zadania w dowolnie wybranym przez siebie miejscu w szkole np. w stołówce, bufecie lub sprzyjających wyciszeniu kącikach pracy. Jedynym obowiązkiem ucznia pod tym względem było zaznaczenie za pomocą odpowiedniego koloru magnesu punktu przebywania na mapie szkoły, która to znajdowała się w każdej klasie.
Uczniowie we wszystkich szkołach i klasach niezależnie od obserwowanego przez nas przedmiotu byli bardzo zdyscyplinowani pod względem konieczności zachowania ciszy. To w zasadzie jedyne czego wymaga się od nich.
Toalety są w szkołach koedukacyjne – bez podziału na płeć.
O ile obiady są bezpłatne dla ucznia (menu oparte jest o produkty wegetariańskie lub typowo fińskie –z przewagą ryb) to bufet jest płatny, ale o atrakcyjnych cenach (kawa -1,5euro, ciastko do kawy ok.2 euro) a poza szkołą ceny są przynajmniej dwukrotnie wyższe.
Charakterystyczne cechy szkoły fińskiej:
Nauka to naturalny proces, który trzeba wspierać – dziecko od narodzin jest ciekawe świata, więc proces ten należy kontynuować w szkole.
Im uczeń lepiej samego siebie postrzega tym lepsze będzie miał wyniki – wspieranie wiary we własne możliwości.
Na drzwiach klas znajdują się motta i sentencje – np. „Każdy kogo spotykasz toczy wewnętrzną walkę o której nawet nie masz pojęcia, zatem zawsze staraj się być uprzejmy.” (Brad Meltzer)
Szkoły prywatne w Finlandii są nieliczne, podobnie jak szkoły specjalne.
Im młodsi uczniowie tym bardziej doceniany przez opinię publiczną jest nauczyciel (chociaż nie odzwierciedlają tego akurat finanse).
Ewaluacja nauczycieli – tylko na podstawie spotkań i dyskusji. Spotkania z dyrektorem są co 6 tygodni (forma konferencji), a co tydzień spotyka się zespół klasowy uczących, aby omówić bieżące problemy.
Problem imigracji – im mniej imigrantów tym lepsze wyniki w nauczaniu – ciężko nauczyć jest obcokrajowca zachowania ciszy na zajęciach oraz przede wszystkim języka fińskiego (organizowane są dodatkowe zajęcia z języka arabskiego, poszukuje się nauczycieli języka tureckiego).
Praca metodą projektów zespołowych w szkole średniej – technika nauczania oparta na zasadzie PBL (Phenomenon/Problem Based Learning) – praca oparta na fenomenie/zjawisku czyli konkretnym zagadnieniu, które można zgłębić za pomocą skonsolidowania wiadomości z różnych przedmiotów czyli tzw. ścieżka międzyprzedmiotowa. Na przykład: podczas spotkania zespołu uczących daną klasę ustalane jest na 7 tygodni wspólne zjawisko do omówienia: np. woda – z chemii (skład chemiczny), z biologii (rola w przyrodzie) z matematyki i fizyki (obliczanie pojemności), z nauk społecznych (zużycie w gospodarstwie) z ekologii (oszczędzanie wody). Uczniowie uczą się przy pomocy rozwiązywania zadań w materiale dostarczanym przez nauczyciela samodzielnie tworzyć definicje, tym samym systematyzując własną wiedzę, a nauczyciel ma za zadanie tylko korygować ewentualne błędy. Nauczyciel nie powinien zakładać pesymistycznie, że uczniowie nie osiągną wyniku, który może być przynajmniej satysfakcjonujący, a więc nie powinien ingerować zbytnio ze swoją pomocą, gdyż w świecie realnym uczniowie też będą zaskakiwani przez różne nieprzewidziane okoliczności i nie będą mieli wsparcia z zewnątrz.
Uczymy się również na błędach – staramy się osiągnąć cel różnymi metodami i sposobami myślenia, a analiza błędów potrafi skrócić drogę do celu.
Uczeń musi odnaleźć w każdej teorii odniesienie do sytuacji w rzeczywistości czyli w praktyce.
Projekty trwają od 6 do 7 tygodni, do każdego zespołu uczniowie wybierani są przez nauczyciela na zasadach często przeciwnych niż chcieliby tego uczniowie, to znaczy w jednym zespole mogą znaleźć się uczniowie zazwyczaj nielubiani, uczeń leniwy z uczniem bardzo pracowitym, uczniowie sobie obojętni. Ma to na celu przygotowanie uczniów do trudności jakie mogą napotkać w życiu dorosłym np. w pracy w zespole w korporacji. Nauczyciel wybiera temat z jakiego uczniowie będą pisać projekt, natomiast to uczeń decyduje z jakiego przedmiotu projekt będzie zaliczony.
Etapy pracy metodą projektu –
1/sprawdzenie przez nauczyciela zastanego poziomu wiedzy na dany temat w zespole uczniów
2/ przekazanie przez nauczyciela różnorodnych materiałów, które mogą być wykorzystane do dalszej pracy nad projektem – pobieżne przeglądanie przekrojowe materiałów źródłowych. Materiały źródłowe są częściowo w językach obcych np. po angielsku.
3/ uczniowie otrzymują zestaw pytań lub zadań na dany dzień lub tydzień, a następnie sami próbują je rozwiązywać (podczas lekcji – są to lekcje dodatkowe wprowadzane w plan lekcji zwykłych z ilością ok.5-6 tygodniowo, gdyż przewidziano 38 godzin na cały projekt)
4/ nauczyciel sprawdza wiedzę oraz etap pisania projektu za pomocą pytań z zakresu tematycznego projektu oraz z zakresu współpracy w grupie. Ten ostatni element jest niezwykle ważny – uczy on zasad współpracy, swobodnej oceny drugiego człowieka i pozytywnej krytyki, konieczności zaangażowania się nawet uczniów słabszych, czy też leniwych ze względu na dobro ogółu. Nauczyciel koryguje ewentualne błędy w pracy, ale nie ocenia uczniów.
5/ etap oceny pracy – każdy uczeń z zespołu dostaje indywidualnie ten sam zestaw pytań testowych – jest to ocena indywidualna dla każdego z uczniów (nauczyciel pozyskuje informacje jak każdy z uczniów opanował materiał opracowany przez grupę projektową). Uczniowie wypełniają również test wspólny odpowiadając na pytania dotyczące projektu – uczy to odpowiedzialności za drugą osobę,
gdyż tym razem ocena jest wspólna – taka sama dla każdego członka zespołu – zatem warto się postarać.
6/ prezentacja projektu rodzicom zapraszanym do szkoły – cała klasa podzielona na zespoły projektowe (4-5 uczniów) prezentuje rezultaty swojego projektu przed innymi uczniami klasy i zaproszonymi rodzicami. Najczęściej 1/3 rodziców korzysta z zaproszenia. Część rezultatów projektów jest prezentowana w języku obcym.
Spostrzeżenia kulturowe:
„Jeśli nie pracujesz, nie jesteś prawdziwym Finem” – nawiązanie do wartości kulturowych osadzonych w religii (protestantyzm).
„nigdy nikt nie był dobry, nie jest i nie będzie we wszystkim” – nauczyciele mają świadomość, że ich słaby uczeń w większości przypadków jest dobry chociaż w jednej dziedzinie i należy go za to szanować, a wspierać w tym w czym jest słaby.
Wszyscy mówią dobrze po angielsku, a szczególnie szwedzkojęzyczni Finowie – jest im znacznie łatwiej nauczyć się języka angielskiego ze względu na podobieństwa językowe pomiędzy szwedzkim i angielskim.
Zasada: czuj się jak u siebie w domu czyli przytoczony przykład swobodnego ubioru i doboru miejsca pracy i wzajemnego respektowania tzw. strefy komfortu.
Cisza jest niezwykle ważna – sprzyja procesowi przyswajania informacji oraz bycia produktywnym.
Finowie są milczkami, natomiast przy trzecim pytaniu skierowanym do tej samej osoby powoli zaczynają się zaciekawiać rozmówcą. W autobusach, pociągach Finowie rozmawiają rzadko i bardzo cicho.
Małe zróżnicowanie statusu materialnego Finów – brak tzw. klas społecznych, społeczeństwo homogeniczne pod względem pochodzenia i kultury – zaczęło się to ostatnio zmieniać na niekorzyść, więcej problemów z migrantami w szkołach i miejscach pracy. W niektórych miejscowościach liczba migrantów sięga 30% ogółu mieszkańców. Są to od wielu lat dobrze asymilujący się Szwedzi, Rosjanie, Estończycy i najbardziej problematyczni, bo odbiegający i łamiący normy kulturowe Afrykanie. Tylko 10% z imigrantów kontynuuje naukę na studiach wyższych. Większość wybiera szkoły zawodowe.
Mniej znaczy więcej – rozpatrywane w kontekście szkolnictwa – wiedza jest tematycznie okrojona do zagadnień najważniejszych, ale bardzo precyzyjnie zgłębianych, a w szerszym kontekście dotyczy to bycia ekologicznym – oszczędność surowców i ułatwiony recycling (bardzo proste i wszechobecne automaty na surowce wtórne, takie jak puszki i butelki plastikowe objęte kaucją). Finowie wybierają takie ubrania, torby, czy plecaki z dobrych firm, które wystarczą na lata. Dzięki temu raz wydają większą sumę nie zaśmiecając domu i otoczenia zużytymi produktami marnej jakości i zyskując więcej przestrzeni życiowej, co ma również swoje odbicie w preferowanym wzornictwie i minimalistycznym sposobie urządzenia wnętrz.
Podróże kształcą – co warto zobaczyć w Helsinkach
1/ centrum miasta z widokiem na Morze Bałtyckie – szczególnie wieczorem, przepięknie oświetlone ulice, młyńskie koło gdzie jeden z wagoników jest działającą sauną, jedyną taką na świecie „na wysokościach”.
2/ kaplica ciszy- Kampin Kappeli – minimalistyczna konstrukcja drewniana z zewnątrz i bardzo ascetyczna wewnątrz, wspólna dla wszystkich wyznań, będąca alegorią Arki Noego, można tam znaleźć Biblię i pisma święte różnych wyznań - znajduje się tuż przy ogromnej galerii handlowej.
3/ Katedra w Helsinkach zaprojektowana przez Carla Ludwiga Engela okazała w formie zewnętrznej, wewnątrz „po luterańsku” skromna, na kopułach możemy dostrzec wpływy rosyjskie w formie gwiazdek, gdyż była finansowana przez Cara Rosji Mikołaja I. Przed katedrą znajduje się posąg Cara Aleksandra II.
4/ kościół wykuty w skale – Temppeliaukio – mający wtopić się w krajobraz, sprzyjać brataniu się człowieka z naturą i odnalezieniu w niej Boga.
5/ rzeźba przedstawiająca żołnierza walczącego podczas II Wojny Światowej z Rosjanami – nowoczesna w formie, przywodząca na myśl fińskiego snajpera Simo Hayha będącego nawet ikoną popkultury
6/ rzeźby autorstwa Viktora Janssona – ojca autorki Muminków – Tove Jansson
7/ liczne sklepy i kawiarnie poświęcone Muminkom
8/ przepięknie zaprojektowane wystawy sklepowe – obecnie już o tematyce świątecznej
9/ dworzec w Helsinkach – monumentalne rzeźby przy wejściu, ciekawy architektonicznie w środku – malowidło naścienne o wysokiej wartości kulturowej wpłynęło na znaczne stonowanie wystroju nawet znanej sieci fast-food – Burger King’a. W Helsinkach znajduje się jedyna na świecie sauna Burger King.
School Quality Label - Szkolny Znak Jakości
We wrześniu 2018 r. Zespół Szkół nr 1 w Tychach uzyskał fundusze na realizację nowego projektu unijnego w ramach akcji 1 - Mobilność kadry edukacji szkolnej w programie Erasmus+ pt. ,,SCHOOL QUALITY LABEL – SZKOLNY ZNAK JAKOŚCI'' nr 2018-1-PL01-KA101-047485
Jego realizacja przewidziana jest na rok szkolny 2018/2019 oraz 2019/2020 .W projekcie weźmie udział czternastu nauczycieli naszej szkoły.
Cele projektu zostały określone w oparciu o bieżące potrzeby rozwojowe szkoły.
Bezpośrednimi uczestnikami projektu w latach 2018-2020 będą przede wszystkim nauczyciele języków obcych i przedmiotów matematyczno-przyrodniczych oraz inni nauczyciele zainteresowani tematyką projektu. Zamierzamy przeprowadzić mobilności w formie różnorodnych szkoleń dla nauczycieli. 1. Celem głównym jest wsparcie uczniów uzdolnionych językowo i trudnych, zagrożonych wykluczeniem, którym chcemy dać lepszą szansę na starcie po zakończeniu szkoły na dalsze kształcenie. Zakładamy, że zwiększymy udział uczniów w konkursach językowych i przygotujemy grupę uczniów do matury dwujęzycznej w naszej szkole w 2020. Dobra znajomość języka pozwoli im osiągnąć wysokie wyniki na maturze i dostać się na lepsze studia. Wsparcie uczniów zagrożonych wykluczeniem pozwoli na poprawę ich kompetencji matematycznych i poprawę wyników z tego przedmiotu. Doskonalenie kompetencji miękkich poprawi funkcjonowanie uczniów w klasie, radzenie sobie w trudnych sytuacjach, reagowanie na stres, zwiększy ich pewność siebie.
2. Naszym celem jest również poprawa kompetencji zawodowych i miękkich kadry pedagogicznej . Pięciu nauczycieli języka angielskiego i jeden niemieckiego udoskonali swoje kompetencje językowe w połączeniu z poprawą umiejętności ICT i nauką obsługi tablicy interaktywnej. 2 nauczycieli matematyki rozszerzy swoje metody pracy z uczniem słabym, 1 nauczyciel geografii pozna nowe metody pracy w nauczaniu geografii dwujęzycznie , 2 nauczycieli przekwalifikuje się na nauczanie drugiego przedmiotu , 1 nauczyciel opanuje kompetencje w zakresie umiejętności miękkich.
3. Uczestnikami projektu są dyrektor i wicedyrektor szkoły, którzy wzbogacą sposób zarządzania szkołą i poprawią jakość kształcenia , 1 nauczyciel rozwinie kompetencje zarządzania projektami międzynarodowymi. Wszyscy uczestnicy (14 osób) poprawią znajomość języka angielskiego na różnych poziomach.
4. W perspektywie długofalowej naszym celem jest poszerzenie oferty CLIL( nauczanie przedmiotów lub wybranych ich elementów w językach obcych), kontynuacja klas dwujęzycznych oraz wprowadzenie matury międzynarodowej
5. Metodologia wykorzystywana w projekcie to aktywne uczestnictwo, uczenie się jak i korzystanie z dobrych praktyk zaobserwowanych podczas udziału w mobilnościach , autoprezentacja, twórcze działanie, autorefleksja, obserwacja zajęć modelowych, nowoczesne technologie wspomagające proces dydaktyczny, metodologia pracy badawczej.
Szczegółowy opis projektu znajduje się poniżej.
Jego realizacja przewidziana jest na rok szkolny 2018/2019 oraz 2019/2020 .W projekcie weźmie udział czternastu nauczycieli naszej szkoły.
Cele projektu zostały określone w oparciu o bieżące potrzeby rozwojowe szkoły.
Bezpośrednimi uczestnikami projektu w latach 2018-2020 będą przede wszystkim nauczyciele języków obcych i przedmiotów matematyczno-przyrodniczych oraz inni nauczyciele zainteresowani tematyką projektu. Zamierzamy przeprowadzić mobilności w formie różnorodnych szkoleń dla nauczycieli. 1. Celem głównym jest wsparcie uczniów uzdolnionych językowo i trudnych, zagrożonych wykluczeniem, którym chcemy dać lepszą szansę na starcie po zakończeniu szkoły na dalsze kształcenie. Zakładamy, że zwiększymy udział uczniów w konkursach językowych i przygotujemy grupę uczniów do matury dwujęzycznej w naszej szkole w 2020. Dobra znajomość języka pozwoli im osiągnąć wysokie wyniki na maturze i dostać się na lepsze studia. Wsparcie uczniów zagrożonych wykluczeniem pozwoli na poprawę ich kompetencji matematycznych i poprawę wyników z tego przedmiotu. Doskonalenie kompetencji miękkich poprawi funkcjonowanie uczniów w klasie, radzenie sobie w trudnych sytuacjach, reagowanie na stres, zwiększy ich pewność siebie.
2. Naszym celem jest również poprawa kompetencji zawodowych i miękkich kadry pedagogicznej . Pięciu nauczycieli języka angielskiego i jeden niemieckiego udoskonali swoje kompetencje językowe w połączeniu z poprawą umiejętności ICT i nauką obsługi tablicy interaktywnej. 2 nauczycieli matematyki rozszerzy swoje metody pracy z uczniem słabym, 1 nauczyciel geografii pozna nowe metody pracy w nauczaniu geografii dwujęzycznie , 2 nauczycieli przekwalifikuje się na nauczanie drugiego przedmiotu , 1 nauczyciel opanuje kompetencje w zakresie umiejętności miękkich.
3. Uczestnikami projektu są dyrektor i wicedyrektor szkoły, którzy wzbogacą sposób zarządzania szkołą i poprawią jakość kształcenia , 1 nauczyciel rozwinie kompetencje zarządzania projektami międzynarodowymi. Wszyscy uczestnicy (14 osób) poprawią znajomość języka angielskiego na różnych poziomach.
4. W perspektywie długofalowej naszym celem jest poszerzenie oferty CLIL( nauczanie przedmiotów lub wybranych ich elementów w językach obcych), kontynuacja klas dwujęzycznych oraz wprowadzenie matury międzynarodowej
5. Metodologia wykorzystywana w projekcie to aktywne uczestnictwo, uczenie się jak i korzystanie z dobrych praktyk zaobserwowanych podczas udziału w mobilnościach , autoprezentacja, twórcze działanie, autorefleksja, obserwacja zajęć modelowych, nowoczesne technologie wspomagające proces dydaktyczny, metodologia pracy badawczej.
Szczegółowy opis projektu znajduje się poniżej.
| opis_projektu_szkolny_znak_jakości.doc |
| komunikat_wyniki_se_ka1_2018.pdf |
| regulamin_rekrutacji.doc |
| list_motywacyjny.doc |
| europejski_plan_rozwoju_szkoły_2018-2020.doc |
